زوجینی که به هر دلیل نیاز به استفاده از روش‌های کمک باروری دارند می‌توانند جنین‌هایی که از طریق لقاح خارج از رحمی ایجاد شده‌اند را تا زمان مناسب انتقال به رحم فریز نمایند. فریز جنین تنها پس از انجام روش‌های آی وی اف و یا ایکسی قابل اجرا است.
استفاده از تکنیک فریز جنین در موارد زیر توصیه می‌شود:
- تعداد جنین تشکیل‌شده بعد از تخمک کشی زیاد باشد،
- خانم بعد از عمل تخمک کشی آماده دریافت جنین نباشد،
- میزان هورمون ذخیره تخمدان (AMH) خانم رو به کاهش باشد،
- زوجینی که فرزند دارند و تصمیم به بارداری در آینده دارند،
- زوجین برای اهدا جنین،
- زوجین به علت درمان سرطان.
برخلاف باور عموم جنین به شکل تکامل یافته فریز نمیشود! جنین باید بین روزهای دو تا پنج پس از تزریق اسپرم به داخل تخمک (لقاح آزمایشگاهی) منجمد شود. در طی فرآیند فریز جنین با اضافه کردن ضدیخ با غلظت بالا آب داخل سلول خارج می‌شود تا کریستال‌های یخ در جنین تشکیل نگردد و به جنین آسیب وارد نشود. سپس جنین‌ها در درجه‌ی حرارت بسیار پایین (۱۹۶- درجه سانتی‌گراد) به مدت طولانی نگهداری می‌شوند. در فریز جنین فعالیت سلول‌ها به میزان زیادی کاهش می‌یابد و پس از باز کردن از فریز فعالیت سلول‌ها به حالت طبیعی خود برمی‌گردد. این نکته را باید در نظر گرفت که همه جنین‌ها فرآیند فریز را تحمل نمی‌کنند و پس از باز شدن از فریز رشد نخواهند کرد.
فریز جنین این امکان را فراهم میکند تا خانم بدون نیاز به عمل تخمک کشی مجدد در صورت عدم حصول بارداری، برای بارداری مجدد اقدام نماید. موفقیت انتقال جنین فریز به تعداد و کیفیت جنین‌های فریز شده بستگی دارد و شانس موفقيت حدود ٤٠ درصد است.