مرکز درمان ناباروری حضرت مریم ساری | سرکلاژ

عدم توانایی دهانه رحم (سرویکس) در نگهداری یک بارداری تا زمان زایمان «نارسایی سرویکس » نامیده می‌شود.
نارسایی سرویکس یکی از علل شایع سقط جنین در سه‌ماهه‌ دوم بارداری و همچنین زایمان زودرس است که با گشادی و باز شدن بدون درد دهانه رحم همراه بوده و می‌تواند به پارگی زودرس کیسه آب جنین منجر شود.

نارسایی دهانه رحم دلایل متفاوتی دارد که عبارت‌اند از:

• وجود ناهنجاری‌های مادرزادی دهانه رحم و یا رحم دوشاخه.
• آسیب‌های وارده به دهانه رحم در اثر دست‌کاری‌های ناشی از جراحی یا عفونت.
• پارگی سرویکس در اثر زایمان سخت و یا سقط عمدی جنین.
• استفاده از داروهایی مانند «دی اتیل استیل بسترول» توسط مادر خانم باردار در دورانی که این خانم را باردار بوده است.

معاینات فیزیکی و سونوگرافی در تشخیص نارسایی سرویکس کمک‌کننده است.
چنانچه در سونوگرافی و معاینه توسط متخصص زنان، شواهدی دال بر کوتاه شدن دهانه رحم به زیر 25 میلی‌متر دیده شود، برای حفظ و تداوم بارداری، عمل سرکلاژ (دوختن حلقه‌ای دهانه‌ رحم) توصیه می‌شود. این عمل عموماً پیش از هفته بیست‌وچهارم بارداری و زیر بی‌حسی نخاعی یا بیهوشی عمومی انجام می‌گیرد. به‌منظور جلوگیری از سقط جنین در این شرایط به بانوان توصیه استراحت مطلق می‌شود.
در بسیاری از موارد زنان دارای دهانه‌ی رحم نارسا از داشتن رابطه جنسی در دوران بارداری منع می‌شوند.

سرکلاژ در چه مواردی توصیه می‌شود:

• در بیمارانی كه دهانه‌ رحم نارسا بوده و احتمال زایمان زودرس وجود داشته باشد.
• در بیمارانی که دارای سابقه چند سقط در سه‌ماهه‌ سوم بارداری بوده و پزشک معالج دلیل سقط را نارسایی گردن رحم تشخیص داده است.
• در مواردی که بر اساس توصیه پزشک، سرکلاژ برای پیشگیری انجام می‌گیرد، مانند بیمارانی که پس از درمان‌های نازایی باردار شده‌اند.
• در بارداری‌های چندقلو.

پس از عمل سرکلاژ

در صورت بروز هر یک از علائم زیر باید به پزشک معالج اطلاع داده شود:

• خونریزی واژینال.
• تب بالای ۳۸ درجه یا لرز.
• تهوع و استفراغ.
• بروز انقباض رحمی و درد زیر شکم و کمر مثل دردهای زایمان.
• ترشح فراوان واژینال.