اخبار جاری | آرشیو | جستجو
این مطلب از نظر علمی به تایید آقای دکتر میثم جمشیدی متخصص و فلوشیپ اورولوژی و آندرولوژی از پرشکان مرکز درمان ناباروری حضرت مریم (س) رسیده است.
اگر در مایع منی، هیج اسپرمی وجود نداشته باشد فرد مبتلا به آزواسپرمی است. انسداد در مسیر خروج اسپرم‌ها، مشکلات هورمونی، اختلال در انزال و مشکلات ساختاری و عملکردی بیضه‌ها از دلایل ایجاد آزواسپرمی است. برخی از علل ایجاد کننده آزواسپرمی قابل درمان هستند و در نتیجه درمان آن‌ها توانایی باروری فرد حفظ می‌شود.
آزواسپرمی چیست؟
اگر در مایع منی هیج اسپرمی یافت نشود فرد مبتلا به آزواسپرمی است. آزواسپرمی درصورت عدم درمان باعث نازایی در فرد می‌شود. علل آزواسپرمی به‌طور کلی به دو دسته انسدادی و غیرانسدادی تقسیم می‌شود. در علل انسدادی مانعی در مقابل خروج اسپرم‌ها قرار دارد. علل غیرانسدادی در اثر عدم ساخت اسپرم‌ها ایجاد می‌شود. میزان شیوع آزواسپرمی در مردان مبتلا به نازایی در حدود 10 تا 15 درصد و در کل مردان تقریبا 1 درصد است.
علل ایجاد آزواسپرمی چیست؟
از علل بالقوه ایجاد آزواسپرمی می توان برخی بیماری‌های ژنتیکی مانند: سندرم کلاین فلتر، درمان‌های پزشکی مانند: شیمی درمانی و پرتودرمانی، داروها، برخی مواد اعتیاد آور و برخی ناهنجاری های آناتومیکی مانند: واریکوسل یا عدم وجود وازدفران را نام برد.
یکی از شایعترین علل آزواسپرمی وازکتومی است. در وازکتومی اسپرم‌ها نمی‌توانند به مایع منی در هنگام انزال بپیوندند.
از علل انسدادی ایجاد آزواسپرمی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
از علل غیرانسدادی آزواسپرمی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
روش‌های پیشگیری از آزواسپرمیا
روشی برای پیشگیری از ابتلا به بیماری‌های ژنتیکی ایجاد کننده آزواسپرمیا وجود ندارد، برای پیشگیری از ابتلا به آزواسپرمی ناشی از علل غیرژنتیکی می‌توان موارد زیر را توصیه کرد:
منبع: hopkinsmedicine, clevelandclinic