«بانک ذخیره اسپرم، باارزش‌ترین حساب بانکی شما در زندگی است.»
فریز موثرترین روش نگه‌داری طولانی‌مدت اسپرم است. انجماد زمان را برای سلول‌های اسپرم متوقف می‌کند و نقش مهمي را در حفظ باروری دارد. ذخیره نمونه اسپرم در ناباروری در موارد زیر کاربرد دارد:
- فردی که قادر به جمع‌آوری مایع منی در زمانهای موردنیاز نیست
- فردی که نمی‌تواند در یک مرحله میزان کافی اسپرم برای استفاده در ART فراهم کند
- جمع‌آوری اسپرم از بافت بیضه با تکنیک‌های جراحی در آزواسپرمی
- انتخاب زمان مناسب باروری
از دیگر کاربردهای فریز اسپرم شامل:
- قبل از شیمی‌درمانی و پرتو‌درمانی در فرد مبتلا به سرطان
- حفظ باروری در بیماری مقاربتی، عمل جراحی سیستم تناسلی و هرگونه بیماری خاص که در توانایی انزال و روند تولید اسپرم اختلال ایجاد کند
- قبل از وازکتومی
- فردی که با مواد رادیواکتیو، اشعه X، سموم و مواد شیمیایی مضر برای دستگاه تولیدمثل سروکار دارد
اسپرم در آزمایشگاه اندرولوژی موردبررسی قرار می‌گیرد و در صورت کیفیت مناسب جهت فریز تحت شرایط خاص آماده می‌شود. محیط فریز به اسپرم شسته شده، اضافه می‌شود و در مرحله بعد نمونه‌ی اسپرم درون نی‌های مخصوص فریز ریخته می‌شود و بر روی بخار نیتروژن مایع بهمدت 15-30 دقیقه قرار می‌گیرند. در انتها نی‌های فریز درون نیتروژن مایع فروبرده می‌شوند و دمای سلول‌های اسپرم یا بافت بیضه تا 196- درجه سانتی‌گراد در نیتروژن مایع یا LN2 (Liquid Nitrogen) کاهش می‌یابد. سلول‌های فریز شده در بانک اسپرم ذخیره می‌شود. اسپرم منجمد می‌تواند تا سال‌های سال زنده بماند و سپس در روش‌های کمک باروری استفاده شود. بقای سلول بعد از فریز به نحوه‌ی انجام دو فرایند فریز و ذوب بستگی دارد.